Kukurydza to obok pszenicy i ryżu najpopularniejsza roślina uprawna świata. Jeden jej „kłos” może ważyć 40 dag. Kukurydza była podstawowym pożywieniem Inków, Azteków i Majów. Dziś jada się ją głównie w postaci płatków, kasz, mąki kukurydzianej. Wszyscy znają popcorn, a popularnością zaczyna cieszyć się też olej kukurydziany. Kukurydza bogata jest w witaminy i składniki mineralne, jest też źródłem kwasów OMEGA-3. Kukurydza jest przysmakiem obu Ameryk, ale uznanie zyskała sobie na całym świecie – zarówno dzięki swoim walorom smakowym, jaki wartości odżywczej.
Kukurydza – odmiany
Najbardziej rozpowszechniona jest biała i żółta, pozostałe spotyka się głównie w Afryce. Od 2600 lat p.n.e. kukurydzę uprawia się w Peru. Indianie znali wszystkie cztery jej odmiany: białą, żółtą, czerwoną i niebieską. Co ciekawe, nie odnaleziono dzikiej formy kukurydzy. Być może nigdy nie istniała, tylko stworzył ją człowiek, krzyżując dziko rosnące trawy. Do Europy kukurydzę przywiózł Krzysztof Kolumb. Mimo że jest rośliną podzwrotnikową, dobrze się adaptuje, daje też obfite zbiory w klimacie umiarkowanym. Uprawia się odmiany przeznaczone na paszę, zbożowe (na mąkę i kasze) oraz kukurydzę cukrową jako warzywo. Zbiór kukurydzy cukrowej przypada na sierpień i wrzesień. Kolby ścina się stopniowo w miarę dojrzewania. Ziarna powinny być soczyste i miękkie, jasnożółte (odmiana żółta) albo perłowe (odmiana biała), po naciśnięciu wydzielać mleczny sok. Wtedy najwięcej jest w nich cukru.
Wartości odżywcze kukurydzy cukrowej
Kukurydza to w dużej mierze skrobia i białko (niepełnowartościowe), ale najbardziej cenimy tę roślinę jako dobre źródło witamin: A, C, B1, B2, PP, B6, kwasu foliowego, kwasu pantotenowego, minerałów takich jak: potas, magnez i mangan oraz błonnika pokarmowego. Kukurydzę warto wspomnieć dla kombinacji przeciwutleniaczy innych jak witamina C i A czyli witaminy E i selenu. Warto również wspomnieć o naturalnym barwniku kukurydzy – zeaksantynie. Związek ten przynosi dobre efekty w profilaktyce chorób nowotworowych, zwłaszcza jeśli chodzi o raka prostaty, jelita grubego i raka piersi. Osoby jedzące regularnie świeżą kukurydzę będą też rzadziej cierpiały na choroby dróg moczowych. Należy więc pamiętać, że najzdrowsze są świeże kolby kukurydzy.
Kukurydza – zastosowanie
Znamiona kukurydzy, posiadają bardzo wiele zastosowań w medycynie. Przede wszystkim, znamiona mają działanie moczopędne oraz przeciwzapalne. W szczególności, pomagają leczyć stany zapalne nerek czy miedniczek nerkowych. Ponadto zwiększają krzepliwość krwi. Znamiona poprawiają również przemianę materii, przez co zalecane są dla osób otyłych. Znamiona kukurydzy, pomagają również w zwalczaniu bólów reumatycznych. W przypadku większych problemów z oddawaniem moczu, wykorzystanie znamion kukurydzy, będzie bardzo dobrym wyborem. Jest to sprawdzony lek na problemy z pęcherzem moczowym.
Ziarna kukurydzy, są bogate w witaminy z grupy E. Witamina E zawarta w ziarnach kukurydzy, działa bardzo dobrze z selenem (który również znajduje się w kukurydzy zwyczajnej), ponieważ selen ułatwia wchłanianie oraz wzmaga działanie witaminy E. To właśnie taki zestaw – selen oraz witamina E, broni nas przed wolnymi rodnikami. Ponadto zwiększa odporność organizmu, oraz spowalnia proces starzenia. Kukurydza ma dwa bardzo silne antyoksydanty – luteinę i zeaksantynę, które chronią plamkę żółtą przed zwyrodnieniami. Według niektórych źródeł, kukurydza, ma działanie przeciwwirusowe oraz przeciwnowotworowe. Ponadto ma zdolność do zwiększania estrogenu jak i testosteronu. Co ciekawe, zielone pędy kukurydzy są używane jako pasza, a sucha słoma może być używana do produkcji papieru.
